سمی نوشت:

باز گریه با بهانه

بی بهانه

می چکد از هر دو چشمم

 می زند آتش به قلبم

یاد آن چشمان مَردَم

یادم آید عشق دیرین

خوب و شیرین

عاشق ِ مه پاره بودم

در رهش آواره بودم

شاد و خرم

فارغ از دنیا و عالم

زندگی مان بود زیبا

بود شیرین

تا که یکباره دلم را

عشق زیبا خون جگر کرد

رفت و عشقم ترک من کرد !!!

بعد از آن

بی تو غصه

بی تو گریه

یک به یک شد همدم من

سایه ی شوم سیاهی

بر سر من

رفته رفته

دور گشتم ز شادی

دست من شد سرد و خالی

بد بیاری...بد بیاری !!

در شب سرد ِ بی پناهی

می کشم از سینه آهی

کاش بودی در کنارم

بی تو دنیایی ندارم

فاش گویم ای مه من

مأمن من

زندگانی بی تو اما

نیست زیبا

نیست شیرین!!!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: